Σε παραθαλάσσιο δρόμο
Φυσάει βοριάς
κι η θάλασσα αφρισμένη
τρώει την ακτή αχόρταγα.
Λούζει το δρόμο με αλμύρα,
μαζί και μένα που παλεύω
να περάσω απέναντι
για να σωθώ.
Έτσι βρεγμένη
σταματώ μπροστά στο κύμα,
νοιώθω τη δύναμή του,
την ομορφιά του
κι αφήνω το αλάτι
να γεμίσει το στόμα μου
με γεύση καλοκαιριού.
Αγγελική Σούτου
Έργο :Μανώλης Χάρος
