ΧΟΡΩΔΙΑ Μ.Ε.Ο.Θ. ΒΡΟΝΤΑΔΟΣ

Εραστές του ωραίου, οι τρεις χορωδίες των σωματείων ΦΟΒροντάδου, ΜΕΟΘυμιανών και Μ.Σ. Πυργίου »Γεωργιος Θεοτοκάς», σε μια κοινή συναυλία γεμάτη ρομαντισμό, με αγαπημένα τραγούδια και μελωδίες (και ένα νέο τραγούδι σε πρώτη εκτέλεση), πραγματοποίησαν ένα απολαυστικό μουσικό απόγευμα για το κοινό που γέμισε την όμορφη αυλή του 1ου Δημοτικού Σχολείου Βροντάδου (με θέα το μικρό πευκόφυτο δασάκι και τον Άγιο Γιώργη πάνω απ’ το γήπεδο) την Τετάρτη 29 Μαϊου 2019 και ώρα 7μ.μ.

Η κοινή συναυλία είχε τίτλο »Οι δικοί μας ήχοι» και ξεκίνησε με »Προσευχή»(στίχοι-μουσική Χάρις Αλεξίου). Αμέσως μετά το κοινό ταξίδεψε με τη »Τζαμάϊκα» και το »Δελφίνι, δελφινάκι», σιγοτραγούδησε μαζί με τους χορωδούς την »Κουτσή κιθάρα» (Λευτέρη Παπαδόπουλου και Μάνου Λο’ί’ζου) όπου έγινε κι ένα ωραίο σόλο-ντουέτο με τη συνοδεία κιθάρας, η »Ενδεκάτη εντολή»(Γκάτσου-Χατζηνάσιου) έδωσε έναν ελαφρύ τόνο στοχασμού στην εκδήλωση, ενώ λίγο αργότερα μια πρωτότυπη εισαγωγή με Κazoo (πνευστό με μια ιδιαίτερη χροιά στον ήχο του) ξάφνιασε ευχάριστα το κοινό, στο τραγούδι »Δε ζητάω πολλά»(στίχοι Καλατζόπουλος-μουσική Μαραβέγιας).

Το πλούσιο πρόγραμμα των τριών Χορωδιών (ΦΟΒ, ΜΕΟΘ και Πυργίου) που συνδετικός κρίκος τους είναι η Μαέστρος Σόφη Κώττη, ολοκληρώθηκε με ένα πολύ όμορφο τραγούδι, σε πρώτη πανελλάδική εκτέλεση, με τίτλο »Η δική μας τύχη» σε στίχους της Ευγενίας Ασλανίδου και μουσική σύνθεση της Μαέστρου Σόφης Κώττη. Το τραγούδι γράφτηκε κατόπιν προτροπής της Χορωδίας και των μελών του Συλλόγου Πυργίου »Γεώργιος Θεοτοκάς» και μιλά (εμβαθύνοντας σε σκέψεις και συναισθήματα) για τη μαστίχα και τη ζωή των ανθρώπων που συνδέουν τη ζωή τους με την καλλιέργεια και την παράγωγή της. Η εύστοχη μουσική με την οποία το στόλισε η Μαέστρος Σόφη Κώττη έδωσε στη σύνθεση μια »γεύση» από τον Παραδοσιακό »Πυργούσικο χορό» στην εισαγωγή του. Ο μικρός Δημήτρης Ρουσίτι απ’ το Πυργί συνόδευσε το τραγούδι, δίνοντας το ρυθμό με το τουμπί του.

Όπως πληροφόρησαν το κοινό τόσο ο Πολύδωρος Στείρος από το ΦΟΒ, όσο και η Μαέστρος Σόφη Κώττη, αλλά και η εκπρόσωπος του ΜΕΟΘ Δώρα Σκουλούδη, καθώς και η αντιπροσωπεία με τις κοπέλες του Μ.Σ. Πυργίου »Γεώργιος Θεοτοκάς», η κοινή αυτή συναυλία, με πρόσθετες εκπλήξεις στο πρόγραμμά της, θα επαναληφθεί και την ερχόμενη Τετάρτη 5 Ιουνίου 2019 στο Δημοτικό Σχολείο Θυμιανών, αλλά και την Τετάρτη 17 Ιουλίου 2019 στο Μουσείο Μαστίχας Χίου στο Πυργί. Μετά το πέρας της συναυλίας οι εκπρόσωποι του ΜΕΟΘυμιανών και του Μ.Σ. Πυργίου »Γεώργιος Θεοτοκάς», πρόσφεραν ως δώρο στον Φιλοπρόοδο Όμιλο Βροντάδου από ένα βιβλίο, ένα του αγαπητού Δασκάλου Κυριάκου Πρωάκη από τα Θυμιανά και ένα του αειμνήστου Έλληνα Λογοτέχνη και Δασκάλου Γιώργου Θεοτοκά από το Πυργί της Χίου. 

 Ο Πρόεδρος του ΦΟΒροντάδου Πολύδωρος Στείρος και οικοδεσπότης της εκδήλωσης, παρέλαβε με χαρά τα δώρα λέγοντας ότι ο ΦΟΒ θα ανταποδώσει με δώρα, όταν η συναυλία επαναληφθεί στις ήδη προγραμματισμένες εμφανίσεις της στα Θυμιανά και στο Πυργί και παρέδωσε στην Μαέστρο της συναυλίας Σόφη Κώττη το δώρο της (εκ μέρους του ΦΟΒ) σε ένα πολύ όμορφο πακέτο στολισμένο με το »κλειδί του σολ». Ο Πολύδωρος Στείρος ευχαρίστησε όλους τους συντελεστές της βραδιάς καθώς επίσης και το κοινό που παρακολούθησε την εκδήλωση, αλλά και τον Αντιδήμαρχο Βροντάδου Ματθαίο Φαφαλιό μαζί με τον Διευθυντή του 1ου Δημοτικού Σχολείου Βροντάδου Γιώργο Παντελίδη για την παρουσία τους. Πρόσθεσε ότι το Διοικητικό Συμβούλιο του ΦΟΒ »αυτή την ώρα βρίσκεται, μέρος του εδώ, μέρος του στο Ομήρειο (για την τελική πρόβα) γιατί την Πέμπτη 30 Μα’ί’ου στις 8μ.μ. παρουσιάζουμε με τη θεατρική μας ομάδα το έργο-Ρωμαίος και Ιουλιέτα-στο Ομήρειο…και μέρος του στα Καμπόχωρα, γιατί αυτή την ίδια στιγμή η ομάδα μπάσκετ ανδρών του ΦΟΒ-Όμηρος-παίζει για την κατάκτηση της 1ης θέσης του πρωταθλήματος». Πρόσθεσε ακόμη ότι στις 9 Ιουνίου(Κυριακή πρω’ί’) στην αίθουσα του ΦΟΒ με την »Ομαδα ΟΜΙΚΡΟΝ», θα πραγματοποιηθεί ενημερωτική ημερίδα περιβαλλοντικής προστασίας…και 16 Ιουνίου (που είναι η γενέθλιος μέρα του ΦΟΒ) πάλι στην αίθουσα του ΦΟΒ στον Άγιο Γεώργιο Βροντάδου, ο Ιεροψάλτης Ηρακλής Μαλανδρίνος θα ψάλλει με τη Χορωδία του και θα μιλήσει για τον Κουτουφό (τον Γεώργιο Γέμελο) και το μουσικό έργο του. Τόνισε όπως και οι εκπρόσωποι του ΜΕΟΘυμιανών και του Μ.Σ. Πυργίου »Γεώργιος Θεοτοκάς» ότι η συναυλία »Οι δικοί μας ήχοι», που πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Τετάρτης 29 Μαϊου στο 1ο Δημοτικό Σχολείο Βροντάδου, είναι μια απαρχή μελλοντικών συνεργασιών, γιατί ο πολιτισμός, η λογοτεχνία και η μουσική ενώνουν και καλλιεργούν ωφέλιμες δράσεις και συνεργασίες μεταξύ των ανθρώπων.

Στη συναυλία της Τετάρτης, υπό τη διεύθυνση της Μαέστρου Μαρίας Κώττη και τις Χορωδίες ΦΟΒ, ΜΕΟΘ, Πυργίου, συμμετείχαν οι Μουσικοί, Νίκος Βασιλάκης-Παναγιώτης Αργυρόπουλος(κιθάρα), Μιχάλης Ευσταθίου(μπουζούκι), Σταύρος Στείρος(ακορντεόν), Κατερίνα Κώττη-Παναγιώτης Αργυρόπουλος(πιάνο), Γιώργος Μερούσης-Δημήτρης Ρουσίτι (τουμπί). Ο Αχιλλέας Φιστουρής είχε τη Λογοτεχνική επιμέλεια της εκδήλωσης και συνόδευσε με τη φωνή και τα κείμμενα του ολόκληρη τη συναυλία, δίνοντας στη βραδιά, έναν υπέροχο ποιητικό τόνο, ανάμεσα στα τραγούδια!… 

Δημήτρης Ζαφείρης    

Advertisement

ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΑ ΩΡΑΙΑ

ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΑ ΩΡΑΙΑ

Ήσουν αναπάντεχα ωραία,

με χέρια αέρινες κινήσεις ακουμπούσες

τους χτύπους της καρδιάς.

Τους έκανες να ηχούν σαν μουσική

απόκοσμη, με δάχτυλα  μακριά,

που ψηλάφιζαν στο

μέρος  της πληγής μου,

σταγόνα σταγόνα  το αίμα.

Μα απάλυνες τον πόνο .

Η μορφή σου αντιφέγγιζε

στις ρημαγμένες μοναξιές

της σκέψης  μου.

Ανάμεσα στους ψιθύρους

των ερωτόλογων που τρεμόπαιζαν,

εσύ ικετικά , εμφάνιζες

αξιοθαύμαστες  υπομονές.

Ξεχασμένα  απομεινάρια

του είναι μου,

πάλευαν να ανασυνθέσουν

την ύπαρξη  μου.

Και μια αχτίδα, θαρρείς στο σκοτάδι,

χάραζε σε κάθε αγκομαχητό.

Το φως  των συναισθημάτων

θώπευε ταπεινά το πρώιμο ξημέρωμα.

Όλοι οι ορίζοντες τότε αναδύθηκαν

κουβαλούσαν μαζί τους, ταξιδιάρικα χελιδόνια,

που έπλεκαν χορταρένιες φωλιές,

να βρουν καταφύγιο μέσα τους

δυο τσακισμένες, ξανθές φτερούγες.

Ήσουν απρόσμενα ωραία .

Αχιλλέας Φιστουρής

ΑΙΩΝΙΟ ΚΟΡΜΙ

ΑΙΩΝΙΟ ΚΟΡΜΙ

Ο δρόμος  ανθίζει στο πάτημά της.

Ο τοίχος το βλέμμα της αντικρίζει

κι ορθώνεται.

Λουλούδια  ακροχύνονται

σε μυροβόλους κόλπους  του κορμιού.

Η αύρα  ανασηκώνει το μαντίλι της πνοής

στο λαιμό.

Στόμα μου γίνε κόλασή της.

Στα πέρατα του ορίζοντα
Της κουρτίνας της η σκιά.

Απρόσμενος οργασμός
της φύσης το τοπίο της.

Ουρανός,
αραχνοΰφαντο λευκό,
Κλίνη της αθωότητας.

Άστρα  θα φεγγοβολούν

στην ένωσή  μας.

Αχιλλέας Φιστουρής

ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΦΙΣΤΟΥΡΗΣ «Αποθαλασσία»

ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΦΙΣΤΟΥΡΗΣ «Αποθαλασσία»

Αγαπητοί φίλες και φίλοι σας ευχαριστώ πολύ που με την παρουσία σας τιμήσατε την παρουσίαση του βιβλίου μου «Αποθαλασσία» στο Φάρο Βαρβασίου.
Ιδιαίτερες ευχαριστίες στην Πρόεδρο του Φάρου Χούλη Γεωργία και στο Δ.Σ., στο Δημήτρη Φρεζούλη για το συντονισμό της εκδήλωσης, την Σταματία Γεωργούλη για την παρουσίαση και την εξαιρετική ανάλυση των ποιημάτων, τους Ευδοκία Παληά και Δημήτρη Μπαχά για τις εξαίσιες απαγγελίες τους, το Μιχάλη Βολάκη για τη σχεδίαση του power point, Το Νάσο Καλλιμώρο για την τεχνική υποστήριξη.

Τέλος τις Εκδόσεις Α.Π. το Γιάννη Παληό και τους Συνεργάτες του,καθώς και τη Μαρία Κασαπίδου για τα σχέδια του βιβλίου.

ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΚΉ ΜΟΥ ΟΠΤΙΚΉ ΓΩΝΊΑ
Δε συγκρούστηκα με αδιέξοδες καταστάσεις, αναζητούσα καθημερινά να εμφανιστεί το υπέρτατο ον, να πάρει τη θέση μου.
Να κοιτάξει με τη δική μου οπτική γωνία τα πράγματα , να δει βάρκες ακυβέρνητες στη θάλασσα, ψυχές να θαλασσοδέρνονται μ’ ένα σπασμένο κουπί. Να ανταμώσει τη φωτιά που αναδύεται στις γειτονιές του κόσμου, να βιώσει το πως μετουσιώνεται η άμμος σε ζήση, ν’ αναζητήσει τη θαλπωρή της μοναξιάς και να της πει πω στη μοναξιά ζω κι εγώ, να κοιτάξει στους κορμούς των δέντρων τα αποτυπώματα που σκάλισε μια αγάπη, να αλλάξει ρότα στο πέλαγος και να διώξει τη μιζέρια του χτες, να μου χαρίσει ένα βλέμμα διαπεραστικό με το φως του ήλιου ώστε να ορίζω την ύπαρξή μου.
Να δει πως ξεχειλίζει η θλίψη όταν οι νύχτες φαντάζουν αξημέρωτες, να ταρακουνήσει τους εμπόρους των εθνών που διακυβεύουν τις τύχες μας , να δει πως πληρώνει ο κόσμος τους φόρους που δεν χρωστάει ποτέ, να δει την ελπίδα να κλείνει δρόμους που επιθυμούν την υπέρβαση.
Κι όταν αποκάμει και βαριανασαίνει γιατί δεν κατάλαβε τι σημαίνει αγώνας για επιβίωση, να δει με άλλα μάτια όσους απρόσκοπτα επιτυγχάνουν τους στόχους τους και δεν έχουν βιώσει τη ζωή ως το μεδούλι της
Όχι δε συγκρούστηκα με αδιέξοδες καταστάσεις μα είναι αδιέξοδο να περιμένεις την ζωή να σε προσπεράσει.

ΑΧΙΛΛΕΑ ΦΙΣΤΟΥΡΗ «ΑΠΟΘΑΛΑΣΣΙΑ» ΕΝΑ ΨΥΧΟΡΑΓΗΜΑ ΟΝΕΙΡΟΥ

ΑΧΙΛΛΕΑ ΦΙΣΤΟΥΡΗ

«Αποθαλασσία»

ΕΝΑ ΨΥΧΟΡΡΑΓΗΜΑ ΟΝΕΙΡΟΥ

   Τι ευχάριστο για τα πνευματικά πράγματα του νησιού μας να αποκαλύπτονται καινούργια ταλέντα σε μια εποχή γενικότερης πνευματικής ένδειας και μάλιστα να τολμούν να «εκδίδονται» κιόλας. Και, ευτυχώς, στη Χίο, όπως αποδεικνύεται από την εκδοτική δραστηριότητα πρόσφατη και πιο παλιά, μόνο φτώχεια δεν έχουμε και ίσως να είμαστε από τις μοναδικές επαρχιακές περιοχές με τέτοια και τόση ανάπτυξη σε έναν τομέα που χωλαίνει. Και αξίζουν πολλά συγχαρητήρια όχι μόνο στους συγγραφείς και ποιητές (φτασμένους ή επίδοξους), αλλά και στον εκδοτικό οίκο «άλφα πι» που αγκαλιάζει με αγάπη κάθε τέτοια δράση, πάντα αναγκαία και απαραίτητη στην εποχή που ζούμε.

   Και τι πιο ευχάριστο, όταν διαβάζοντας ένα βιβλίο ή μια ποιητική συλλογή, να αντιλαμβάνεσαι ότι ο συγγραφέας ή ο ποιητής, μόνο τυχαίος δεν είναι. Και μια τέτοια περίπτωση είναι ο συνταξιούχος δάσκαλος Αχιλλέας Φιστουρής που πρόσφατα ανέδειξε ένα ακόμα, εκτός των άλλων, ταλέντο του. Το ποιητικό, μέσα από τη συλλογή «Αποθαλασσία» (Εκδόσεις άλφα πι). Μια συλλογή που διακρίνεται για την ποιότητα του λόγου αλλά και για τη σοβαρότητα και για τη ρεαλιστική απεικόνιση των πραγμάτων.

Η γνωριμία

   Ο Αχιλλέας Φιστουρής ξεμύτισε δημόσια στον ποιητικό στίβο πριν από λίγους μήνες, μέσα από το διαδίκτυο, όταν δημιούργησε σελίδα με τον ίδιο τίτλο της συλλογής του. «Αποθαλασσία», τίτλος ποιητικός αλλά και με ανάλογο περιεχόμενο. Μια σελίδα που δέχονταν καθημερινά τον ποιητικό διαλογισμό και οίστρο του Φιστουρή και μάλιστα με καταιγιστικό ρυθμό. Το ένα ποίημα ακολουθούσε το άλλο εμπνευσμένα από την ανεξάντλητη πηγή του Αχιλλέα και ήταν ευχάριστο να διαπιστώνεις ότι ο δάσκαλος μόνο στα κουτουρού δεν έγραφε. Με κάθε θέμα που καταπιάνονταν το ανάλυε με ποιητική γλώσσα, χαιρόσουν να το διαβάζεις, το απολάμβανες και κάποιες φορές σε απογείωνε.

Με χάρη

   Η «Αποθαλασσία» (το βουβό κύμα), λοιπόν, έγινε και ποιητική συλλογή που εκφράζει τη λατρεία στη θάλασσα, αλλά είναι και ένας ύμνος στη ζωή, με τα καλά και τα κακά της. Περιλαμβάνει βιώματα δοσμένα με χάρη αλλά και σεβασμό, με λυρισμό, με ρομαντισμό, με μελωδικότητα. Στίχοι λυτρωτικοί, ερωτικοί, αντιστασιακοί, ορισμένες φορές ονειρικοί, στην αναζήτηση του ιδεατού. Ο Φιστουρής καταπιάνεται με τη ζωή, την καθημερινότητα, τα ανεκπλήρωτα όνειρα. Φιλοσοφεί και σε κάνει συμμέτοχο. Τα ποιήματά του ξετυλίγονται μπροστά σου σα ζωγραφικοί πίνακες και επιχειρεί να φτάσει «στην άκρη του κλαδιού, εκεί που ανθίζει το όνειρο» συμπαρασύροντας και όλους εμάς.

   Ο Φιστουρής γράφει αυτό που λέμε ποιοτική ποίηση με στίχους καταπληκτικούς και που δε φτάνει μόνο η πρώτη φορά για να τους απολαύσεις και να τους ξεχάσεις, αλλά σε προκαλούν να επανέλθεις ξανά και ξανά. Κι αυτό γιατί μιλούν στην ψυχή σου και η επανάληψή τους σε ξεκουράζει και σε ευχαριστεί. Η «Αποθαλασσία» περιλαμβάνει ποιήματα πολλαπλών αναγνώσεων, ποιήματα που μπορούν και σου κρατούν μια θαυμάσια συντροφιά. Είναι ποιήματα που εν πολλοίς σε εκφράζουν. Ο Αχιλλέας στη ζωή του πάντα ήθελε να δίνει το κάτι τις παραπάνω και το επιβεβαιώνει για μια ακόμα φορά με την «Αποθαλασσία»…

Δείγμα γραφής

    «Αγουροξυπνημένος ήλιος με τις αχτένιστες αχτίνες του»… «Ο ήλιος κουράστηκε και κρέμεται στο κόκκινο απόβραδο»… «Ερχονται στιγμές που νιώθω τον εαυτό μου παρατημένο. Σε ράδα ξεχασμένη, νεκρή.»… «Το σούρουπο δεν αργεί, ακούγεται στη στροφή κατεβαίνοντας»… «Ηλιος και φως/αύρα και φλοίσβος/μικρές ελπίδες ανάταξης»… «Η θάλασσα με το λυσασμένο πείσμα/ και τα γεροδεμένα μπράτσα»… «Να ονειρεύεσαι με το κύμα στο ένα χέρι και με τον αφρό στο άλλο»… «Μέσα στην καρδιά, η κόρη των ματιών καθρεπτίζεται»… «Ανάμεσα στα βότσαλα, γλίστρησε το όνειρο της νύχτας»… «Οι επιθυμίες μου σαν τις ελπίδες που δεν καρποφορούν. Τις ακουμπώ και τις χαϊδεύω. Ενίοτε με απασχολούν».

   Δυσκολεύτηκα να επιλέξω κάποια μικρά αποσπάσματα από τη συλλογή του Φιστουρή γιατί όλα τα ποιήματα είναι εξαιρετικά. Θα κλείσω και θα συμφωνήσω μαζί του ότι «το ποίημα είναι ένα ξεσήκωμα στην αδιαφορία της καθημερινότητας, μια σαϊτιά πύρινη ριγμένη στην καρδιά των ανθρώπων (…) Το ποίημα δεν είναι ανάσα που σβήνεται. Είναι ψυχορράγημα ονείρου».

Δ .Φ. 

• 

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ 12 ΜΑΪΟΥ «ΦΑΡΟΣ ΒΑΡΒΑΣΙΟΥ»

• 

ΑΙΘΕΡΙΕΣ ΜΕΛΩΔΙΕΣ

ΑΙΘΕΡΙΕΣ ΜΕΛΩΔΙΕΣ
Αφουγκράζομαι τους κτύπους
σε ανταύγειες αστεριών
αιχμάλωτος στο φευγιό σου
σαν αστραπή δίχως φως
κι μπροστά στο τέλειωμα αισθήσεων
ανακαλύπτω σπινθοβόλα
τα μάτια σου, στο πέρασμά σου,
σαν αέρινο χάδι στο λαιμό.
Ταξιδεύω γοργά κι απόμακρα
σε αιθέριες μελωδίες
αιχμάλωτος στο φευγιό σου
σαν δέντρο χωρίς καρπούς
κι εδώ που σαγινεύουν οι μελωδίες
ύμνοι ηχούν χαρμόσυνα
τα μάγουλα , η αναπνοή σου,
και της λάμψης σου ακτίνα.

Αχιλλέας Φιστουρής