ΥΨΩΜΕΝΑ ΧΕΡΙΑ

ΥΨΩΜΕΝΑ ΧΕΡΙΑ

Κατηφορίζω τρικλίζοντας
όλα στο μυαλό γυρόφερναν.
Άραγε όλα υποφέρονται;

Τόση μαγεία
και τόση άγρια υπομονή.
Θα σκαρφαλώσω στο τραχύ
του βράχου να χαθώ,
θαυμάζοντας από ψηλά
τη θέα της θάλασσας.

Στον ορίζοντα διακρίνω
κοσμοπολίτικα κρουαζιερόπλοια
να στοιβάζουν στις λάντζες
αμέριμνους ταξιδιώτες.

Τεντώνω τα δυο μου χέρια,
κρατώντας μες στα δάχτυλα
ένα σωρό κλεμμένα όνειρα,
να τα ελευθερώσω
σε δρόμους άλλους κι ουρανούς,
που πάλεψαν γυμνές ψυχές.

Αχιλλέας Φιστουρής

Advertisement

ΧΑΪΚΟΥ

ΧΑΪΚΟΥ

Ο ανέφελος ουρανός συνοφρυώνεται
κι ανταριάζει και μελαγχολεί,
μέχρι που ξαναφαίνεται διστακτικά
η ματωμένη δύση.

Καλοκαιρινή κάψα συνδιαλέγονται
η ψάθινη ομπρέλα
κι η δροσερή αύρα.

Γιατί όταν έφυγε,
ο αέρας που είχε μέσα ξεθύμανε
το άρωμα του γιασεμιού.

Στα ριζά του σταχτιού βράχου,
ονειρεύεται το μικρό κυκλάμινο
αποσταμένο.

Όταν χαμογελά
το απόβροχο της καταιγίδας
βγαίνει το ουράνιο τόξο.

Ένα δελφίνι
Χορεύει στο φρύδι της φεγγαρόστρατας,
άρωμα της νύχτας.

Για το γλυκολάλημα τ’ αηδονιού
απλώθηκε το δειλινό.

Αχιλλέας Φιστουρής

ΑΡΩΜΑ ΠΕΡΙΒΟΛΙΟΥ

ΑΡΩΜΑ ΠΕΡΙΒΟΛΙΟΥ

Πάει καιρός

που ξεμάκρυνες.

Μάζεψε αν το φέρει η στράτα σου

τα σημάδια μου και μπες στην αυλή.

Πάντα περιμένω  στο κεφαλόσκαλο

καμιά φορά όμως φέρνω

τις αγρύπνιες μου σεργιάνι

κι απλώνομαι στο περιβόλι

να ηρεμήσει το μέσα μου.

Αν ποτέ φανείς

έλα απ’ το παραπόρτι.

Στάσου στον κύκλο

του μαγγανοπήγαδου της μνήμης  μου

όπου  όλα γυρίζουν ρυθμικά.

Μόνο να μη θολώσει το νερό

και λοξοδρομήσουν οι ποτιστάδες.

Τότε θα σε περιμένω

στη μαρμαρένια στέρνα.

Αχιλλέας Φιστουρής

ΜΑΖΕΜΑ ΜΑΣΤΙΧΑΣ

ΜΑΖΕΜΑ ΜΑΣΤΙΧΑΣ

Στενά σοκάκια με καμάρες,

τα μολυβιά ανώγια,

γκρίζα μικρά ανοίγματα στο φως,

γαϊδουράκια φορτωμένα,

στέκουν υπομονετικά,

άρωμα γιασεμιού κι ουρανός.

Τα μουλάρια στις πελεκανιές  ασπρόχωμα,

και τα γαϊδουράκια στα ξερόχορτα,

μαντήλες και καλαθάκια  και πανέρια

κάτω απ’  τα σκίνα πειράγματα.

Σύρσιμο  και γονάτισμα,

αγκομαχητά και πρόσωπα

αναψοκοκκινισμένα,

ιδροκοπημένο  στήθος,

λιοπύρι  και σκόνισμα.

Στις γυροβολιές

το αρωματικό κάλεσμα του σκίνου.

Κι ύστερα το δειλινό προβάλλει,

και τα χρώματα γαλήνια να ταξιδεύουν.

Οι παρέες με γέλια και χαρές

στο δρόμο του γυρισμού,

στα καντούνια, στις στροφές.

Και  τα κεφαλομάντηλα,

να λάμπει η θωριά της κοπελιάς

κουβαλώντας  τον καρπό του μόχθου.

τρεις  οκάδες  κρυστάλλινη μαστίχα.

Αχιλλέας Φιστουρής

Ο ΣΧΙΝΟΣ ΤΗΣ ΧΙΟΥ

Της Χίου ο σχίνος, ανθός, βάλσαμο της ψυχής.

Δάκρυσε απ’ τον κορμό του, έστρωσε τα κάλλη του.

Μάζεψα το πολύτιμο δάκρυ, κράτησα και μέσα μου.

Άγγιγμα ψυχής κάτω απ’ το φεγγάρι κι αναπόληση.

Παιδικές μνήμες κι η μάνα στο κεφαλόσκαλο αγριεμένη.

Κρίμα το λούσιμο, κρίμα η αλλαξιά, πού εξαφανίστηκες.

Ποιος κόλλησε στα ρούχα σου μαστίχα

και ταξίδια μυρωμένα.

Αχιλλέας Φιστουρής

Παρουσίαση του βιβλίου «Αποθαλασσία».

Την Κυριακή 4 Αυγ. 2019 παρουσιάστηκε στο αμφιθέατρο της Προόδου, σε έντονα συγκινησιακή ατμόσφαιρα, η ποιητική συλλογή του Αχιλλέα Φιστουρή «Αποθαλασσία». Την παρουσίαση συντόνισε ο δημοσιογράφος Δημήτρης Φρεζούλης, η δασκάλα Δώρα Τσιμούνη έκανε την ανάλυση και ποιήματα απήγγειλαν η φιλόλογος Ευδοκία Παληά κι ο ερασιτέχνης ηθοποιός Δημήτρης Μπαχάς. Τη διοργάνωση της παρουσίασης είχε ο Γιάννης Παληός κι οι Εκδόσεις «ΑΛΦΑ ΠΙ».
Στον «Άπραγο κυβερνήτη» που ακολουθεί, συμπυκνώνεται η φιλοσοφία της ποίησής του.

ΑΠΡΑΓΟΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ Κωπηλατώ τη βάρκα των προσδοκιών μου, στα μεγάλα πλάτη να την ταξιδέψω επιθυμώ, εκεί που απλώνεται το απέραντο γαλάζιο κι όλα ηρεμούν, σημείο μηδέν, απόλυτη νηνεμία, μόνο οι φανοί αχνοφέγγουν προς αποφυγή σύγκρουσης… οι μόνοι που αγρυπνούν…, τα άλμπουρα είναι λίγο γερμένα αλλά έχω συνηθίσει στη θέα τους, μια συμμετρία καθώς είναι τα πιο πολλά γεγονότα στην καθημερινότητά μας, πράγματα που μπορείς κι εσύ να επιβεβαιώσεις, δένω πάνω τους καμιά φορά ένα λεπτό σκοινί, ένα διακριτικό, κι άλλα που ενίοτε γίνονται χρηστικά και τους δίνω μια άλλη διάσταση, το κατάστρωμα σχεδόν άθικτο, δεν έχω καθίσει ποτέ στη θέση του τιμονιέρη, ακυβέρνητη ήταν η βάρκα μου και οι

προσδοκίες μου ριγμένες κάτω στο αμπάρι ήταν, σαν σκόρπιες σκέψεις αραδιασμένες σ’ ένα χαρτί ή σαν φορτίο που το μεταφέρεις από λιμάνι σε λιμάνι και από τόπο σε τόπο με τις ετικέτες, ανέπαφες, νέος θαλασσοπόρος είμαι όπως αντιλαμβάνεσαι, για καιρό παιδευόμουν, μπέρδευα τα σινιάλα, έδινα προτεραιότητα από αριστερά εκεί που οι άλλοι μου ερχόταν από δεξιά, γι’ αυτό με κοιτάζεις τώρα ανορθόδοξα, να θέλω να ανοίξω τα πρυμιά πανιά και να την αφήσω να ορθοδρομήσει στην κοσμοχαλασιά με ταχύτητα τυφώνα. Ευχόμαστε καλή επιτυχία στην «Αποθαλασσία» και είμαστε σίγουροι ότι η νέα ποιητική συλλογή του Αχιλλέα Φιστουρή δε θα αργήσει.

ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΌ ΣΩΜΑΤΕΊΟ ΠΡΟΟΔΟΣ ΚΑΛΛΙΜΑΣΙΑΣ

«Αποθαλασσία»

«Αποθαλασσία»

Σε φορτισμένη συγκινησιακά ατμόσφαιρα παρουσιάστηκε χτες η ποιητική συλλογή «Αποθαλασσία» του Αχιλλέα Φιστουρή (εκδόσεις άλφα πι) στο πνευματικό κέντρο της «Προόδου» στην Καλλιμασιά από τη δασκάλα Δώρα Τσιμούνη. Ποιήματα απήγγειλαν η φιλόλογος Ευδοκία Παληά και ο ερασιτέχνης ηθοποιός Δημήτρης Μπαχάς, ενώ χαιρετισμό απηύθυνε ο πρόεδρος της «Προόδου» Γιάννης Γριμπαμπής.

Ο αγαπητός Αχιλλέας δεν μπόρεσε να κρύψει το δάκρυ συγκίνησης της παρουσίασης της πνευματικής συλλογής του στο χωριό του ευχαριστώντας όλους για την αγάπη τους. Ο ίδιος διατηρεί στο διαδίκτυο ιστοσελίδα πνευματικών αναζητήσεων με τον ίδιο τίτλο.

Η «Αποθαλασσία» περιλαμβάνει βιώματα δοσμένα με χάρη αλλά και σεβασμό, με λυρισμό, με ρομαντισμό, με μελωδικότητα. Στίχοι λυτρωτικοί, ερωτικοί, αντιστασιακοί, ορισμένες φορές ονειρικοί, στην αναζήτηση του ιδεατού.

Ο Φιστουρής καταπιάνεται με τη ζωή, την καθημερινότητα, τα ανεκπλήρωτα όνειρα. Φιλοσοφεί και σε κάνει συμμέτοχο. Τα ποιήματά του ξετυλίγονται μπροστά σου σα ζωγραφικοί πίνακες και επιχειρεί να φτάσει «στην άκρη του κλαδιού, εκεί που ανθίζει το όνειρο» συμπαρασύροντας και όλους εμάς.

Ο συντονιστής Δημήτρης Φρεζούλης στο τέλος πρότεινε η εκδήλωση να αφιερωθεί στη μνήμη των γονιών του Αχιλλέα (Μαργαρίτη και Μαρίας) τους οποίους χαρακτήρισε αξιοθαύμαστους που, αν και απλοί άνθρωποι, φρόντισαν τα παιδιά τους να «μάθουν γράμματα».

Δημήτρης Φρεζούλης