ΒΟΤΚΑ ΜΟΛΟΤΟΦ

Advertisement

ΑΝΑΒΑΘΜΙΔΩΣΕΙΣ

ΑΝΑΒΑΘΜΙΔΩΣΕΙΣ

Ι
Ηλιόλουστο το πρωινό γαλάζιο
κι ηρεμούσα μέσα μου.
Όλα μιλούν μέσα μου
σαν από φοιτητικό αμφιθέατρο
διδασκαλίες.
Αναπολώ γωνίες κι ανοιχτά παράθυρα.
Θέλω να αποταθώ σε συμφοιτητές
φίλους με την οπτική της εμπειρίας.
Ξετυλίγεται ο νους στο λιόγερμα.
ΙΙ
Φέρτε στο νου μοναχικές στιγμές στο ημίφως
να σας πολιορκούν
με μια απέραντη σιωπή
που θα ρίξει αλάτι στις νωπές πληγές
καθώς σκιές αιωρούνται
με ανέκφραστα χαρακτηριστικά προσώπου
κι ενίοτε παραστέκουν
θα με νιώσετε, παραμένει ανήμπορο
εξαϋλώθηκε στο λιόγερμα.
ΙΙΙ
Εν κατακλείδι όλα έχουν το τίμημά τους.
Κλείσε μέσα σου τη θέληση για ζωή
κι ό,τι φωτεινό σε κράτησε.
Χαμήλωσε στις γειτονιές του κόσμου
εκεί που η ψυχή αναθαρρεί ,βυθίσου.
Αφουγκράσου το νέο που γεννιέται
στη νομοτέλεια της φύσης.
Επέλεξε όμως στο κενό να συνεχίσεις.

ΙV

Νιώσε το κάλεσμα
δρόμος χωρίς αύριο
στέρηση και θλίψη μαχαίρι,
διαρκής αναζήτηση.
Τις συμπληγάδες πέτρες απόφυγε
θυσίασε τη ξέφρενη νιότη να ζήσει η άλλη.
Στο μεταίχμιο της πορείας σου
αναλογίσου
μοναχικός αντίπαλος ο εαυτός σου.

Αχιλλέας Φιστουρής

Ο Κύβος ερρίφθη ….η αρχή ήμισυ παντός

Δημιουργήθηκε χτες ο πυρήνας του πνευματικού στεκιού στην Καλοπλύτου 44 στο χώρο του «Αντίβαρου» και μάλιστα με επιτυχία…
***Ένα πνευματικό στέκι που Παρασκευή παρά Παρασκευή θα συγκεντρώνει το ενδιαφέρον, τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς κάποιων ανθρώπων που έχουν σχέση με βιβλία και ανάλογα θέματα…
***Αλλά και με την έκφραση ιδεών, απόψεων, γνωμών σε όσα έχουν σχέση με το πνευματικό γίγνεσθαι. Και ακόμα με την ανάγνωση ποιημάτων και άλλων έργων των συμμετεχόντων. Επόμενο ραντεβού την Παρασκευή 1η Νοεμβρίου ώρα 1800 με ελεύθερη είσοδο (1η φωτό Γιάννη Παληού).
***Εκεί μου έφερε και το δοκίμιο του καινούργιου βιβλίου μου «Ανθρώπινες Διαδρομές» που θα κυκλοφορήσει αρχή του 2020 και ο Γιάννης Παληός για μια πρώτη γνωριμία με τους αγαπητούς φίλους… Δ.Φ.

ΠΑΡΟΡΜΗΣΗ ΚΡΥΦΗ

ΠΑΡΟΡΜΗΣΗ ΚΡΥΦΗ

Παρόρμηση κρυφή των ανεξήγητων πόθων
λάλημα χωρίς αηδόνι, ψυχορράγημα
πικρή γεύση, κήπος γυμνός άχρωμος
βροχή δίχως σύννεφο, κύμα χωρίς άνεμο.

Αχνόφεγγη ανατολή με άφατο σμίλευμα
παράπονο άστρων, θέαση ακλόνητη
θλίψη στην ψυχή, πνιχτή αγωνία
κραυγή στον ορίζοντα, μεστό πρωινό.

Στάσου απέναντι, καυτή ανάσα σε δροσιά,
μη μ αφήνεις να σβήσω στα άπατα νερά
εκεί που όλα σμίγουν σε αέναο πόνο.

Χάραξε την κρυφή ηλιαχτίδα του νου μου
ανακούφισέ με, απελευθέρωσε το μέσα μου.
Και γίνομαι κρυφή παρόρμηση
και γίνομαι θάλασσα.

Αχιλλέας Φιστουρής