ΤΟ ΕΣΧΑΤΟ ΤΑΞΙΔΙ
Κι όταν η ψυχή ολοκληρωτικά άδειασε
και στους κενούς διαδρόμους της συνείδησης
δεν έμεινε τίποτα, πάρα μόνο ψήγματα μνημών
κι αναποφάσιστα λόγια που πελαγοδρομούσαν.
Τότε ανάλαφρος ίσκιος χύθηκε απ’ τη γωνιά
κουβαλώντας τη δική του νεκρολογία
γεμάτος πληρότητα ,που γεύτηκε στα στερνά
Ανέλπιστη μαγεία του ατελεύτητου κόσμου.
Αφουγκράστηκε πλάγιασε κι αφέθηκε στο σκοτάδι
Παραδομένος στην απόκοσμη μουσική
Αυτήν που μόνο οι καταφρονημένοι ,συναισθάνονται
Και θυμούνται στα χαμένα όνειρά τους.
Κι έτσι σε κατάσταση νιρβάνα δεν είδε τους κόλακες
που στάθηκαν ,ασυγκίνητα δίπλα του
περιφέροντας ,το φθαρμένο κουφάρι του
βορά στους καταχθόνιους σκοπούς τους.
Καθώς η ψυχή γαντζωμένη στην κλίμακα
ξεκινούσε το έσχατο ταξίδι
με καθαρότητα ουρανού
κι αστραποβολούσε.
Αχιλλέας Φιστουρής
Στη μνήμη Κικής Δημουλά
Καλό ταξίδι στη γειτονιά των Αγγέλων
