ΘΑΛΑΣΣΙΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

Χιονοπλασμένοι γλάροι,
πόχουν φτερούγια ατίμητα
και για κανένα ψάρι
τα μάτια τους ακοίμητα,
στα ξάρτια τριγυρίζοντας
ακούραστοι πετούνε
ή με χαρά σφυρίζοντας
στο πέλαγος βουτούνε.

Γεώργιος Δροσίνης

Φωτογραφία από τον χρήστη 

Christian Wilt

Advertisement

ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ

🌿 Από την εκδήλωση για την παγκόσμια ημέρα προσφύγων.

Ένα χαρτί , ένα στυλό
Και σκέψεις μπερδεμένες
Τι να γράψω;
Κοιτάζω σαστισμένη
Δεν θα κλάψω.
Μάτια υγρά, χείλη στεγνά
Και πεινασμένα
Απ του πολέμου την φωτιά ξεφύγανε
Εικόνες κι αναμνήσεις
Τα αγαπημένα τους τα πρόσωπα σκιές
Μες την καρδιά κρατήσανε,
Και σε ένα ψεύτικο όνειρο
Όλα τα βαφτίσανε
Σε ελπίδα γυρισμού.
Μα η πορεία προς το άγνωστο επώδυνη
Η επιβίωση σκληρή
Σε χώρες μακρινές
Πού ‘χαν κι αυτές ανάγκη
Και κρίση οικονομική
Κι ας ήταν σε ειρήνη

Με την αβεβαιότητα του μέλλοντος παρούσα.
Συνθήκες εξαθλίωσης
Και συγκυρίες πανομοιότυπες
Χάνει η ζωή το νόημα
Ψυχές που τριγυρνάνε
Χωρίς να ξέρουν τι ζητούν
Να ψάχνουν ουτοπίες
Και να μάχονται
Και ξαφνικά όλα ασήμαντα
Καράβι η ζωή σε καταιγίδα
Φουρτουνιασμένη θάλασσα
Με κύματα θεριά , και με ριπές ανέμων
Μαύρα νερά , σκοτάδι,
Κανείς δεν θα βγει ζωντανός
Από τον κυκεώνα.
Το πέρασμα στενό , μισόκλειστη η πόρτα
Κι όποιος διαβεί, το τι τον περιμένει άγνωστο
Θα γίνει ένας αριθμός ,
Στου ταξιδιού το δρόμο.
Στου χρόνου το κυνηγητό
Σαν έρμαια, πιόνια μελαγχολικά

Σε ενός ασπρόμαυρου σκακιού την βάση
Κανείς δεν νοιάζεται για αυτά
Που είναι απρόσωπα
Κάποιος θα κάνει ρουά ματ
Κάποιος θα χάσει.
Κοιτάζω από το παράθυρο
Φυσά , χιονίζει βρέχει
Μες στο κατακαλόκαιρο
Κανένας δεν αντέχει,
Με όλα που συμβαίνουν
Κι η φύση μπερδεμένη
Σε αλλοπρόσαλλους καιρούς
Αν θα έχει επιζώντες
Και ποιος ξέρει;

ΜΑΡΙΑ ΜΠΡΙΛΗ-ΚΑΛΟΥΤΑ
Εικόνα: Sandro del Prete, «Η στρεβλή σκακιέρα»

Στιγμιότυπο

Στιγμιότυπο

Με ξέφτια σύννεφα ο ουρανός
τα δέντρα στην πλατεία γερασμένα
ο Άγνωστος Στρατιώτης
αγκυλωμένος αδιάφορος
σε έναν έρωτα
η χαραγμένη καρδιά
στο άδειο παγκάκι

Άγγελος Ερατεινός

Φωτογραφία : Andre Kertesz – Broken Bench, New York, 1962

(https://www.ifocus.gr/…/1894-mia-fotografia-ena-sxolio…)

Στερνό ταξείδι

Στερνό ταξείδι

Μες απ’το φινιστρίνι της ανίας
προσμένω το φεγγάρι να φανεί
και βάζω πλώρη για άλλη θάλασσα.
Μα απ’ όλα πάνω αχνοπροβάλλει
η έγνοια η δική σου κι η μορφή σου
της έρημης ζωής μου εσύ παντάνασσα

Και πλέω απ’ αστέρι σ’ άλλο αστέρι
με την αγρύπνια πάντα σύντροφο
και πάντα με πορεία την ερήμωση
ως που να’ ρθώ στον κάβο της αγάπης
και ν’ απαγγιάσω στων ματιών σου το λιμάνι
στερνό μου αραξοβόλι εσύ και λύτρωση.

Αντώνης Λάρδας
Ζωγραφική :Γιάννης Τσαρούχης

Σε παραθαλάσσιο δρόμο

Σε παραθαλάσσιο δρόμο

Φυσάει βοριάς
κι η θάλασσα αφρισμένη
τρώει την ακτή αχόρταγα.
Λούζει το δρόμο με αλμύρα,
μαζί και μένα που παλεύω
να περάσω απέναντι
για να σωθώ.
Έτσι βρεγμένη
σταματώ μπροστά στο κύμα,
νοιώθω τη δύναμή του,
την ομορφιά του
κι αφήνω το αλάτι
να γεμίσει το στόμα μου
με γεύση καλοκαιριού.

Αγγελική Σούτου
Έργο :Μανώλης Χάρος

Αμπασαδούρες

Αμπασαδούρες

Αργά μεσάνυχτα
παραχωμένα
στους κουρασμένους δείχτες του ρολογιού
Τρέμει το σπίτι και τραντάζεται
κόντρα στον άνεμο και στη βροχή
Αντάρα.
Πάνω στη στέγη
βήματα θαρρείς θανάτου
και η γοργόνα σου στον τοίχο
νέα ναυάγια πλέκει απόψε στα μαλλιά της.
Μα τι παράξενο φευγιό.
Χάνω το σώμα μου
Και ενδύομαι του ωκεανού το βένθος.
Νύξεις λευκού
στην ερημιά της τιμονιέρας σου,
ουρλιάζουν γύρω τα νερά
-βαθύκρημνα νερά στα μάτια σου-
άνοιξε άβυσσος συσκότεινη μπροστά σου
«κι όμως δε μ΄είδες»
διάφανη μες στη θαλερότητα του ονείρου
που ήρθα κι άγγιξα απαλά τα χέρια σου
που σκούπισα με τα μαλλιά μου
την αρμύρα σου απ’ τα χείλη
που ακούμπησα στο στήθος σου
να ακούσω πάλι τη ζωή
να αχολογά στα σωθικά μου.
Φεύγω ξανά κι αναχωρώ
για ανεξερεύνητες στεριές
για Εβρίδες στοιχειωμένες του χαμού σου.
Ενθύμιο απ΄τα μελλούμενα κρατώ
ανυπεράσπιστη την πίκρα του λυγμού σου.

*Συνομιλεί με το ποίημα «Πούσι» του Νίκου Καββαδία.
Αργυρώ Ψώρα-Θεοδωράτου
Ζωγραφική : Βασίλης Χατζής

Θάλασσα Αγριεμένη

Θάλασσα Αγριεμένη

Θάλασσα αγριεμένη
τη μαγεία με μανία να σκορπάς
στο γκρίζο ουρανό που περιμένει
σε πελάγη μοναξιάς.
Γύρνα πίσω,
της αγκαλιάς τα κύματα
να σβήσω
με μελάνι λησμονιάς.
Θάλασσα αγριεμένη
τη λατρεία με μανία να ξερνάς
τα κουρέλια μιας αγάπης ξεχασμένης
στα λιμάνια που πατάς.
Γύρνα πίσω,
το πόνο μου θα ήθελα
να σβήσω
με το αίμα της σκουριάς.

Φώτης Μαυρογιάννης
Ζωγραφική : Emil Nolde

Σταύρωση

Σταύρωση

Επάνω στο δεξί σταυρό
Σε σώμα αφημενο
Ασπρο κοράκι με χτυπά
Βασιλικά ντυμένο
Θε μου το αίμα που κρατώ
Πώς να το μαρτυρήσω
Μια προσευχή κι ένα κερί
Πώς θα τα πάρεις πίσω
Ε μωρέ μαύρη κι άτυχη
Πες μας για δεν πεθαίνεις
Τρεις μέρες πάνω στο σταυρό
Τρεις μέρες μας νηστεύεις
Για δες τον κρίνο που γεννά
Πώς είναι ματωμένος
Χρυσά καρφιά σαν βάλαμε
Σε σώμα μαραμένο
Πες μας που δίνεις την καρδιά
Που δίνεις τα παιδιά σου
Διπλό θεριό στα χέρια μας
Θα πάρει την μιλιά σου
Παιδιά δεν έχω για να δω
Καρδιά για να χαλάσω
Μόνο δυό χείλη αφίλητα
και πώς να τα μοιράσω.

Νίκος Κουβίδης
Ζωγραφική : Graham Vivian Sutherland

Βιομηχανικό λιμάνι

Βιομηχανικό λιμάνι

Μικρό κορίτσι του γιαλού
που τον σκεπάζουν τα βαριά
καΐκια και μαούνες
δεν έχει ψάρια ο γιαλός σου
πνίγηκαν στους μεγάλους υπονόμους.
Τραγούδι είναι το χλωμό σου πρόσωπο
πρέπει να φτιάξω
ξανά τους ανεμόμυλους
αναπνοή στα όνειρά σου
όταν οι καμινάδες σκάβουν τον ουρανό.
Τραγούδι είναι τα ξανθά μαλλάκια σου
θα τα στολίσω με μικρό
πρωτόφαντο λουλούδι του πελάγου
καθάριο, μαγικό ανθό
στολίδι σου αστραφτερό της νιότης
υγείας φυλακτό
ανέφελη χαρά, δεκαεξάχρονη.

Κώστας Αμπανούδης στο «Πετροχελίδονα και Ηλιοστάσια».

Ζωγραφική : Σταύρος Μπουράνης

Θάλασσα

Θάλασσα

Χρυσαφογάλανες κυματιστές κλωστές
ενωμένες αέναα ταξιδεύετε.
Δείξτε μου το ταξίδι που ανατέλλω πριν πάψω να σας αντικρίζω πια με την αφή μενεξεδένια.
Παχύ βελούδο τώρα που τ’ αγκαλιάζω κι εκείνο πάντα γλιστρά και χύνεται και δραπετεύει.
Και το χωριό στο βάθος λόγος πλεούμενος που ταξιδεύει…
Πριν απ’ τη δύση ως τότε θα με συντροφεύει, όχι βουβά.
Κι όταν δεν θα σε βλέπω πια,
θα ακούω το βόμβο της καρδιάς σου που με τύλιξε,
το αφρισμένο σου ξεψύχισμα,
μέσα-έξω, σαν ένα βρέφος
και θα θυμάμαι την πρώτη μας φορά
που εσύ κι εγώ χτυπήσαμε στα βράχια.

Δήμητρα Σκανδάλη

Ζωγραφική : Χριστίνα Δάρρα