«Τα άγρια και τα ήμερα»

🌿 Από την εκδήλωση για την παγκόσμια ημέρα προσφύγων.
Συμμετοχή της Άννας Φιλίππου:
Απόσπασμα από «Τα άγρια και τα ήμερα» του Μιχάλη Γκανά.
IV
Πέτρα που φέγγει μέσα μου τις νύχτες. Εδώ ξαπόστασαν γυναίκες φορτωμένες, εδώ ραμφίσαν τα πουλιά σιωπές όταν συννέφιαζε, δεν έβρεχε κι όλοι κρατούσαν την ανάσα τους. Χαμήλωνε το σύννεφο, ώσπου ακουμπούσε τις σκεπές, έγλειφε ως τα θέμελα τους τοίχους, λαλούσαν οι σφαγμένοι πετεινοί κι αρμένιζε το κάθε σπίτι μοναχό του, ενώ ακινητούσε το χωριό.
Ξενιτεμένοι κουνούσαν τότε τα μαντίλια τους. Από πολύ μακριά. Μπορεί κι από τον κάτω κόσμο.

Εικόνα: «Μαύρο πλαίσιο», Wassily Kandinsky

Advertisement