Ρωτάς αν θυμάμαι τα λιμάνια.
Τι σημασία έχει τώρα πια.
Εκεί ήταν που αφήσαμε το άρωμα της νιότης.
Εκεί πήραν απάντηση της φαντασίας απορίες.
Εκεί μεστώσαν τα κλαδιά μας σ’ άλλο αγέρα.
Οι ντόκοι μας κοιτάζαν εχθρικά. Του βρώμικου νερού η αλμύρα μας πιτσίλιζε.
Εκεί έπεσε η μνήμη μου και πνίγηκε.
Όχι δεν τα θυμάμαι τα λιμάνια.

Αντώνης Λάρδας, απο τη συλλογή «Ρανίδες Χρόνου»
Ζωγραφική :Αντώνης Βουμβάκης, Ιστιοφόρα στο λιμάνι

Advertisement