……κάπως έτσι
θα εξαφανιστώ ..
μια κρύα μέρα
του χειμώνα ..
όχι εκείνες
του μετακαλοκαιριού
που με πρωτοσυνάντησες ..
θα ‘ναι Γενάρης του 22 …
κι ίσως ο Φλεβάρης
κλιμακώσει την ένταση…
Κάπως έτσι
θα χαθώ
στις σκιές
της μικρής μας πόλης
με τα ασύμμετρα στενά
και την άθλια ρυμοτομία
Μέσα απο το μπουφάν
της μηχανής
θα βγάλω
για τελευταία φορά
τα κρύα χέρια μου
για να σου πω αντίο…
οριστικό;
Η μιλιά μου
θα βγαίνει
με δυσκολία
γιατί θα ‘χω ανέβει
εκείνη
την ανυπόφορη ανηφόρα…
..ίσως κάπως έτσι χαθώ …
Με γυρισμένη την πλάτη
στον τελευταίο ήλιο
Και θα προχωρήσω
βιαστικά …
προς το τέλος
του δρόμου
που ποτέ
δεν περιμένει κανείς…
Ή τελευταία
εικόνα σου
είναι θολή…
Βασίλης Παχνουδάκης
Φωτογραφία : Fan Ho
