Αναμνήσεις
Με κυνηγούν οι αναμνήσεις να με φάνε.
Και να ‘ταν όλες συναρπαστικές
να πεις θα φύγω ευτυχισμένος.
Μα είναι σμάρι οι ασήμαντες που λες
πώς διάολο πρωταγωνίστησα μαζί τους.
*
Μπότζι
Μου λείπει ένα σταθερό
σημείο της πορείας.
Είναι ολοφάνερο αυτό το ξέρουν όλοι.
Με βλέπουν διαρκώς να περιφέρομαι
στο μέλλον στο παρόν στο παρελθόν
κρατώντας στο ένα χέρι φαντασιώσεις
και στο άλλο χέρι το χαλκά του πεπρωμένου.
{ 2 ολιγόστιχα _Αντώνης Λάρδας }
^painting:
«The Snake Charmer» _Henri Rousseau *1907
ΑΠΟΘΑΛΑΣΣΙΑ apothalassia.com 
2 απαντησεις στο “Αναμνήσεις – Μπότζι”
Τα πράγματα είναι λίγο πιο πολυπλόκα. Δεν μας φτάνουν οι μαγικές λέξεις … Είναι πιο πολυπλόκα με την έννοια ότι δεν μπορούμε να αυτοπροσδιορισουμε τον εαυτό μας πάντα με άξονα ή πρωταγωνιστές τους άλλους .Ας πούμε επικεντρώνεται ο αναγνώστης σε αυτό που διαβάζει… Είναι απαίτηση κάποιου κόσμου άραγε ,να αναθεωρήσεις μέχρι και τις αναμνήσεις του .. Και εμείς που είχαμε τρόπαια τις πληγές μας ; Τι να κάνω να κλάψω σήμερα;
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
M ε έναυσμα την εικόνα
Πήρα στα χέρια μου ,τον μαγικό ,τον αυλό μου
Τύλιξα ένα φίδι, γύρω ,από τον λαιμό μου
Περπατώντας ολούθε ,δίχώς ρούχο να με σκεπάζει
Στα αλήθεια ο νους μου τίποτε πονηρό,ποτέ δεν βαζει
Ένα φίδι κάτω στης ακρολιμνιάς ,την αμμο
Ένα λίγο πιο ψηλά και ένα εκεί δίπλα χάμώ
Τώρα πια μουσική, από τα χείλη μου πως βγαίνει
Και τον πόνο μου το φίδι πως πάνω του τον φέρνει
Δώστε σε όλον τον κοσμο και λίγα ροζ φτερά
Να πίνουμε στις αλυκές τα αλμυρά τα νερά
Κική Ματέρη
Μου αρέσει!Αρέσει σε 2 άτομα