Είναι κι αυτοί

Είναι κι αυτοί

Άλλοι βαδίζουν πάντοτε σε σταθερή τροχιά
καθώς τα τρένα στις ράγες τους
καθώς οι δορυφόροι στις τροχιές τους
καλοκουρδισμένοι
άσφαλτοι
δίχως αμφιβολίες
Άλλοι πάλι συμβουλεύονται τους χάρτες
ξέρουν να χρησιμοποιούν πυξίδες
μελετάνε τις οδούς
συμβουλεύονται το gps
χαράσσουν διαδρομές
κάνουν ανταποδοτικά μελλοντικά σχέδια
Είναι κι αυτοί που περιπλανιόνται
άλλοτε τρέχουν παράλληλα στις γραμμές
καμαρώνοντας τα τρένα
άλλοτε περνάνε κάτω από νεραντζιές
βαδίζουν σε βρώμικα πεζοδρόμια
χαζεύουν τα graffiti στους τοίχους
ενθουσιάζονται με τις γάτες που πλένονται στα κατώφλια
κοιτάζουν τις γιαγιάδες που βαδίζουν με κόπο
τους πιάνει μια παρόρμηση να τις σπρώξουν
μετά νιώθουν τύψεις
και ντρέπονται
θυμούνται τον θάνατο
ζηλεύουν αυτούς που ξέρουν από χάρτες
κι ύστερα
μια μποκαμβίλια ολάνθιστη
ένα παιδί κλωτσάει ένα άδειο μπουκάλι
εκείνο το ζευγάρι φιλιέται στη γωνία
κι εκείνη η κοπέλα
Να τη!
στρίβει δυο στενά παρακάτω
ίσως ξέρει το δρόμο
κι αυτοί
υπνωτισμένοι
ερωτευμένοι
κόβουν ένα μυρωδάτο γιασεμί
πηγαίνουν στο κατόπι της
Αυτοί οι τελευταίοι
δε ξέρουν πως να περπατήσουν στο δρόμο
με χαρτί μετακίνησης

{ Αργυρώ ΑξιώτηΑπρίλιος 2020 } *photo: Walking in the street\Near The Hermitage St. Petersburg Boris Ignatovic^1930.