μεγάλωνα τεθλασμένη

μεγάλωνα τεθλασμένη
έπρεπε να είμαι έξυπνη
έπρεπε να είμαι όμορφη
έπρεπε να είμαι αξιοπρεπής
έπρεπε να είμαι εργατική
έπρεπε να δίνω
έπρεπε να είμαι χρήσιμη
έπρεπε να προσπαθώ
έπρεπε να νιώθω σίγουρη
έπρεπε να σιωπώ
για όσα βράζανε
και μεγάλωνα
έπρεπε ωστόσο να διαδηλώνω
έπρεπε να διεκδικώ
έπρεπε να φταίω
δεν ήταν απαραίτητο να είμαι χαρούμενη
δεν ήταν συνετό να είμαι ξεκούραστη
δεν ήταν σώφρον να είμαι χαλαρή
δεν ήταν σωστό να είμαι αφηρημένη
δεν ήταν δυνατό να είμαι ζωντανή
κι ύστερα
λίγο πριν γίνω ισοηλεκτρική γραμμή άρχισα να μικραίνω
μέχρι που χώρεσα στο μαύρο
των ματιών σου
κι έχασα ό,τι είχα
-αλλά αυτό ήταν το λιγότερο-
έχασα ό,τι νόμιζα ό,τι είχα
κι ύστερα
άρχισα να μεγαλώνω πάλι
αλλά αυτή τη φορά
να γερνάω κιόλας.

[Αργυρώ Αξιώτη_Ιούνιος 2020]
*photo: Ronghui Chen_Freezing Land^2018