Ξελευτερία
Άκου τώρα τι φαντάστηκα
στη μέση να ‘μαι
και γύρω γύρω οι φίλοι
ασφαλής και χαρούμενος
17 ξανά, όλη η ζωή μπροστά
να μην σε μέλλει
να ‘ναι το μηχανάκι απέξω
στη μέση παρατώ το φαγητό
και τρέχω χορτασμένος
-μπουφάν να βάλεις έχει ψύχρα-
κι όταν το βράδυ αργά γυρνώ
εκεί το πιάτο σκεπασμένο περιμένει
σ’ εκείνα τα τραπεζάκια τα στρογγυλά
γλυκιά να ‘ναι η βραδιά
μα πιο γλυκά τα πρόσωπα στου φεγγαριού το φως
τίποτα ιδιαίτερο δε λέμε
στην υγειά μας τα ποτήρια
στον τοίχο έχω ακουμπήσει την καρέκλα
απόγευμα καλοκαιριού στη γειτονιά
κρυφτό να παίζουμε ένα τσούρμο
τελευταίος να ‘χω μείνει κι εσύ μαζί
και σε κρυψώνα κατάλληλη και μοναχοί
φιλί να δίνουμε στα χείλη
φτου ξελευτερία, σας γελάσαμε!
[Μιχάλης Μελαχροινούδης]
*photo: From Here to Eternity^1953
