ΑΡΩΜΑ ΠΕΡΙΒΟΛΙΟΥ

ΑΡΩΜΑ ΠΕΡΙΒΟΛΙΟΥ

Πάει καιρός

που ξεμάκρυνες.

Μάζεψε αν το φέρει η στράτα σου

τα σημάδια μου και μπες στην αυλή.

Πάντα περιμένω  στο κεφαλόσκαλο

καμιά φορά όμως φέρνω

τις αγρύπνιες μου σεργιάνι

κι απλώνομαι στο περιβόλι

να ηρεμήσει το μέσα μου.

Αν ποτέ φανείς

έλα απ’ το παραπόρτι.

Στάσου στον κύκλο

του μαγγανοπήγαδου της μνήμης  μου

όπου  όλα γυρίζουν ρυθμικά.

Μόνο να μη θολώσει το νερό

και λοξοδρομήσουν οι ποτιστάδες.

Τότε θα σε περιμένω

στη μαρμαρένια στέρνα.

Αχιλλέας Φιστουρής