Kατηγορίες
Χωρίς κατηγορία

ΑΧΙΛΛΕΑ ΦΙΣΤΟΥΡΗ «Αποθαλασσία» ΕΝΑ ΨΥΧΟΡΡΑΓΗΜΑ ΟΝΕΙΡΟΥ

ΑΧΙΛΛΕΑ ΦΙΣΤΟΥΡΗ
«Αποθαλασσία»
ΕΝΑ ΨΥΧΟΡΡΑΓΗΜΑ ΟΝΕΙΡΟΥ
Τι ευχάριστο για τα πνευματικά πράγματα του νησιού μας να αποκαλύπτονται καινούργια ταλέντα σε μια εποχή γενικότερης πνευματικής ένδειας και μάλιστα να τολμούν να «εκδίδονται» κιόλας. Και, ευτυχώς, στη Χίο, όπως αποδεικνύεται από την εκδοτική δραστηριότητα πρόσφατη και πιο παλιά, μόνο φτώχεια δεν έχουμε και ίσως να είμαστε από τις μοναδικές επαρχιακές περιοχές με τέτοια και τόση ανάπτυξη σε έναν τομέα που χωλαίνει. Και αξίζουν πολλά συγχαρητήρια όχι μόνο στους συγγραφείς και ποιητές (φτασμένους ή επίδοξους), αλλά και στον εκδοτικό οίκο «άλφα πι» που αγκαλιάζει με αγάπη κάθε τέτοια δράση, πάντα αναγκαία και απαραίτητη στην εποχή που ζούμε.
Και τι πιο ευχάριστο, όταν διαβάζοντας ένα βιβλίο ή μια ποιητική συλλογή, να αντιλαμβάνεσαι ότι ο συγγραφέας ή ο ποιητής, μόνο τυχαίος δεν είναι. Και μια τέτοια περίπτωση είναι ο συνταξιούχος δάσκαλος Αχιλλέας Φιστουρής που πρόσφατα ανέδειξε ένα ακόμα, εκτός των άλλων, ταλέντο του. Το ποιητικό, μέσα από τη συλλογή «Αποθαλασσία» (Εκδόσεις άλφα πι). Μια συλλογή που διακρίνεται για την ποιότητα του λόγου αλλά και για τη σοβαρότητα και για τη ρεαλιστική απεικόνιση των πραγμάτων.
Η γνωριμία
Ο Αχιλλέας Φιστουρής ξεμύτισε δημόσια στον ποιητικό στίβο πριν από λίγους μήνες, μέσα από το διαδίκτυο, όταν δημιούργησε σελίδα με τον ίδιο τίτλο της συλλογής του. «Αποθαλασσία», τίτλος ποιητικός αλλά και με ανάλογο περιεχόμενο. Μια σελίδα που δέχονταν καθημερινά τον ποιητικό διαλογισμό και οίστρο του Φιστουρή και μάλιστα με καταιγιστικό ρυθμό. Το ένα ποίημα ακολουθούσε το άλλο εμπνευσμένα από την ανεξάντλητη πηγή του Αχιλλέα και ήταν ευχάριστο να διαπιστώνεις ότι ο δάσκαλος μόνο στα κουτουρού δεν έγραφε. Με κάθε θέμα που καταπιάνονταν το ανάλυε με ποιητική γλώσσα, χαιρόσουν να το διαβάζεις, το απολάμβανες και κάποιες φορές σε απογείωνε.
Με χάρη
Η «Αποθαλασσία» (το βουβό κύμα), λοιπόν, έγινε και ποιητική συλλογή που εκφράζει τη λατρεία στη θάλασσα, αλλά είναι και ένας ύμνος στη ζωή, με τα καλά και τα κακά της. Περιλαμβάνει βιώματα δοσμένα με χάρη αλλά και σεβασμό, με λυρισμό, με ρομαντισμό, με μελωδικότητα. Στίχοι λυτρωτικοί, ερωτικοί, αντιστασιακοί, ορισμένες φορές ονειρικοί, στην αναζήτηση του ιδεατού. Ο Φιστουρής καταπιάνεται με τη ζωή, την καθημερινότητα, τα ανεκπλήρωτα όνειρα. Φιλοσοφεί και σε κάνει συμμέτοχο. Τα ποιήματά του ξετυλίγονται μπροστά σου σα ζωγραφικοί πίνακες και επιχειρεί να φτάσει «στην άκρη του κλαδιού, εκεί που ανθίζει το όνειρο» συμπαρασύροντας και όλους εμάς.
Ο Φιστουρής γράφει αυτό που λέμε ποιοτική ποίηση με στίχους καταπληκτικούς και που δε φτάνει μόνο η πρώτη φορά για να τους απολαύσεις και να τους ξεχάσεις, αλλά σε προκαλούν να επανέλθεις ξανά και ξανά. Κι αυτό γιατί μιλούν στην ψυχή σου και η επανάληψή τους σε ξεκουράζει και σε ευχαριστεί. Η «Αποθαλασσία» περιλαμβάνει ποιήματα πολλαπλών αναγνώσεων, ποιήματα που μπορούν και σου κρατούν μια θαυμάσια συντροφιά. Είναι ποιήματα που εν πολλοίς σε εκφράζουν. Ο Αχιλλέας στη ζωή του πάντα ήθελε να δίνει το κάτι τις παραπάνω και το επιβεβαιώνει για μια ακόμα φορά με την «Αποθαλασσία»…
Δείγμα γραφής
«Αγουροξυπνημένος ήλιος με τις αχτένιστες αχτίνες του»… «Ο ήλιος κουράστηκε και κρέμεται στο κόκκινο απόβραδο»… «Ερχονται στιγμές που νιώθω τον εαυτό μου παρατημένο. Σε ράδα ξεχασμένη, νεκρή.»… «Το σούρουπο δεν αργεί, ακούγεται στη στροφή κατεβαίνοντας»… «Ηλιος και φως/αύρα και φλοίσβος/μικρές ελπίδες ανάταξης»… «Η θάλασσα με το λυσασμένο πείσμα/ και τα γεροδεμένα μπράτσα»… «Να ονειρεύεσαι με το κύμα στο ένα χέρι και με τον αφρό στο άλλο»… «Μέσα στην καρδιά, η κόρη των ματιών καθρεπτίζεται»… «Ανάμεσα στα βότσαλα, γλίστρησε το όνειρο της νύχτας»… «Οι επιθυμίες μου σαν τις ελπίδες που δεν καρποφορούν. Τις ακουμπώ και τις χαϊδεύω. Ενίοτε με απασχολούν».
Δυσκολεύτηκα να επιλέξω κάποια μικρά αποσπάσματα από τη συλλογή του Φιστουρή γιατί όλα τα ποιήματα είναι εξαιρετικά. Θα κλείσω και θα συμφωνήσω μαζί του ότι «το ποίημα είναι ένα ξεσήκωμα στην αδιαφορία της καθημερινότητας, μια σαϊτιά πύρινη ριγμένη στην καρδιά των ανθρώπων (…) Το ποίημα δεν είναι ανάσα που σβήνεται. Είναι ψυχορράγημα ονείρου».
Δ .Φ.

Η εικόνα ίσως περιέχει: ωκεανός, παραλία, ουρανός, υπαίθριες δραστηριότητες, νερό, κείμενο και φύση
Advertisement