ΑΙΩΝΙΟ ΚΟΡΜΙ

ΑΙΩΝΙΟ ΚΟΡΜΙ

Ο δρόμος  ανθίζει στο πάτημά της.

Ο τοίχος το βλέμμα της αντικρίζει

κι ορθώνεται.

Λουλούδια  ακροχύνονται

σε μυροβόλους κόλπους  του κορμιού.

Η αύρα  ανασηκώνει το μαντίλι της πνοής

στο λαιμό.

Στόμα μου γίνε κόλασή της.

Στα πέρατα του ορίζοντα
Της κουρτίνας της η σκιά.

Απρόσμενος οργασμός
της φύσης το τοπίο της.

Ουρανός,
αραχνοΰφαντο λευκό,
Κλίνη της αθωότητας.

Άστρα  θα φεγγοβολούν

στην ένωσή  μας.

Αχιλλέας Φιστουρής