ΑΠΟΚΟΣΜΗ ΗΡΕΜΙΑ
Απόκοσμη η ηρεμία του όμορφου δειλινού
δίπλα στις ασημόχρωμες πλάκες της θάλασσας
αχνοφαίνεσαι, οπτασία, γαλήνια με ολόγιομα χείλη.
Στο μενεξεδί τους λικνίζεται ο χορός των αγγέλων.
Στα βλέφαρά σου
φυλακίστηκαν οι μύχιοι πόθοι τους.
Το απόβραδο η θάλασσα σκούρυνε τα χρώματά της .
Ένα δροσερό αγέρι
φτάνει ξέπνοο στην ακροθαλασσιά.
Ω γλυκιά οπτασία , πόσο γεμάτες είναι οι δικές σου στιγμές !
Σε κακοτράχαλα πλάγια
σέρνεται αθόρυβα η ασημένια φεγγαρόπετρα της σελήνης.
Το νυχτερινό κρώξιμο ενός πουλιού αργοσβήνει.
Λάμψη ουράνια
ταξιδεύει, οπτασία μου, η θωριά σου μες στο απέραντο γαλάζιο.
Αχιλλέας Φιστουρής
