ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΗΣ ΝΙΟΤΗΣ

ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΗΣ ΝΙΟΤΗΣ

Αμυγδαλωτά μάτια , σπιθοβόλα και υγρά,
που το βλέμμα σκίζει σαν ανοιγοκλείνουν.

Κορμί, στο λίκνισμα σου
ατέλειωτες εικόνες αγαλλίασης.

Μια στάλα βροχής απρόσμενη η φυγή,
σαν αστροπελέκι χάραξε η άδεια
η αγκαλιά.

Τα χείλη σου ποθώ  ν’ ακουμπήσω τα φιλήδονα,
τα βλέφαρά σου να βαπτίσω στο φως.

Της νύχτας τα ασημικά το φεγγάρι γυαλίζει,
καθώς η φεγγαρόστρατα τη θάλασσα χαράζει.

Αχιλλέας Φιστουρής

(

Advertisement