ΞΗΜΕΡΩΜΑ
Ο προορισμός αχνοφαίνεται,
ασκεπείς και μόνοι
με μια χαραμάδα ελπίδας.
Ταξιδέψαμε για ένα καλύτερο αύριο
δυσκολίες ανυπέρβλητες , μας λύγισαν.
Ούτε ένα στίγμα μπορέσαμε ν’ αφήσουμε,
ημιθανές το σαρκίο μας εξόκειλε.
Το ταξίδι όμως διαρκεί.
Στις βραδινές θύμησες
Ευωδιάζει η στιγμή.
Συνοδοιπόροι
στις γειτονιές του κόσμου,
μα τα όνειρα
περνούσαν αντίκρυ μας.
Στις βραδινές θύμησες
Ευωδιάζει η στιγμή.
Εγκατάλειψη, ορφάνια γύρω μας ,
ούτε ένα χέρι στάθηκε να στηρίξει
Το παράπονο της θάλασσας.
Μετά μας μίλησαν για άλλα ταξίδια
Για να ξεστοχεύει ο νους
και την αδιαφορία
για να ξαπλώνει η νύχτα.
Καθώς πέφτει ο ήλιος όμως
μια απόκοσμη μουσική
ένα χαμόγελο σύννεφου παρηγορεί,
το χαμένο όνειρο.
Στις βραδινές θύμησες
Ευωδιάζει η στιγμή.
Είναι η ώρα της περισυλλογής,
Στο μυαλό γυροφέρνουν όλα.
Ψαχουλεύω το χέρι σου
φούσκωμα στις φλέβες.
Χαρούμενη διάθεση πνοής
αναθάρρηση
κι όλα γίνονται φως.
Στις βραδινές θύμησες
Ευωδιάζει η στιγμή.
Θα ρθει η στιγμή της ανταπόδοσης
μ’ ένα χορό στο φρύδι του κύματος.
Σαν μελωδία ,που όπως ανταριάζει
προετοιμάζει τη νηνεμία.
Στις βραδινές θύμησες
Ευωδιάζει η στιγμή.
Κλείσε τη θέρμη μέσα σου
Ζέστανε την ψυχή.
Αχιλλέας Φιστουρής
