ΜΕΡΕΣ ΜΝΗΜΩΝ

ΜΕΡΕΣ ΜΝΗΜΩΝ

Περνούν οι στιγμές
χαϊδεύουν τη μνήμη
πρέπει να τις φιλέψω, θα τις δεχτώ  πάλι
κι αν αναλογιστείς αυτό γίνεται συνέχεια
κι αν αναλογιστείς υπόσταση έχουν κι αυτές
και το καναρίνι ,τι αμέτρητο βάθος ,
γλυκολαλιά αφήνει στο καλωσόρισμα τους
Γιατί λοιπόν μάταιος πόνος;
Γιατί λοιπόν τόση ευθυκρισία
και τόση δικαιοκρισία;
Και ποιος είμαι εγώ που δήθεν δικολάβος
υπερασπίζομαι
τα ανώγια  από
τα κατώγια;
Και ποιος είσαι εσύ
που ανέκφραστος ανασύρεις
παλιά γράμματα
κι εφτασφράγιστα μυστικά
ανακαλύπτοντας το χαμένο παράδεισο;
Και ποιος είναι ο άλλος
που απρόσμενα  εμφανίζεται
μεμψιμοιρώντας για τα άδικα του κόσμου
και μια κρατάει κόκκινο πανί  και μια
πνιγμένος στα θέλω του συμβιβάζεται;

Αχιλλέας Φιστουρής

Advertisement