ΕΚΜΥΣΤΗΡΕΥΣΕΙΣ
Αντάρα να καλύπτει τα μονοπάτια της σκέψης,
αλαφιασμένα τα όνειρα να ζωογονούν τη στιγμή.
Πόσες αναλάμπες της ελπίδας να φωταγωγήσουν
τη φεγγαρόστρατα της νιότης στο πέρασμά της.
Πόσες ψυχές αγναντεύουν στον ουρανό
ψάχνοντας αυτό το επιθυμητό.
Ταξίδεψα σε μακρινά νησιά κι όχθες ποταμών,
χρυσαφένιες αμμουδιές
έγινα συνοδοιπόρος της σκιάς
επαίτης των μύχιων πόθων,
απόμακρος διαβάτης στιγμών.
Τρομάζω στο λυκαυγές της χαραυγής,
στο σκοτάδι που ξεψυχά να τελειώσει.
Αχιλλέας Φιστουρής