ΝΥΧΤΑ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ

ΝΥΧΤΑ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ

Απόψε περπατήσαμε στην αμμουδιά.

Η θάλασσα στην καλύτερή της στιγμή,

ήρεμη κι αμίλητη.

Όλα γύρω ησύχαζαν

κι εμείς χέρι – χέρι πνιγμένοι,

στις σκέψεις μας.

Στην άκρη του βράχου γείραμε.

Βαριές οι καρδιές ,ψυχοπλάκωμα.

ακίνητα τα σύννεφα νεκρωμένα,

δάκρυα στάζουν ίδια εμείς.

Μαύρο παντού κι βαδίζαμε σιωπηροί ,

στην ατέλειωτη νύχτα,

πλημμυρισμένη στην ανείπωτη θλίψη.

Κι όταν χαιρετιστήκαμε, διάβασα στο βλέμμα της,

όλη την ανασφάλειά  μου, σε μια στιγμή λύπης

κι έγειρα λαβωμένος ,στο παλιό που χάνεται

κι στο νέο που γεννιέται δακρύζοντας .

Αχιλλέας Φιστουρής

Advertisement