ΝΕΚΡΟ ΤΟΠΙΟ
Ημίφως στην παραλία,
εγώ κι οι σκέψεις μου.
Αναζητώντας κάτι βαδίζοντας.
Κοντοστέκομαι…
Άψυχα κουφάρια δίπλα μου,
μορφές, νεκρών παιδιών
και θλιβερές όψεις
ανθρώπων ξένων ή ξεχασμένων.
Στο βάθος, ξεχωρίζω
Τη βαριά κουρτίνα του ορίζοντα,
καθώς καταχνιά απλώνεται.
Κι ανάμεσα στις σκιές,
μια αχτίδα φωτός.
Την ελπίδα του κόσμου,
στον πάτο μιας
τρικυμισμένης θάλασσας.
Σπιθοβολώντας,
αναλαμπές και σωτηρία.
Αχιλλέας Φιστουρής