ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΕΣΑΙ
Να
ονειρεύεσαι
Με το κύμα στο ένα χέρι και με τον αφρό στο άλλο.
Μ’ έναν πόθο στα χείλη κι ένα κορμί ριγμένο στο πάθος.
Ευωδιαστή σαν τους ανέμους, σαν την άνοιξη, σαν το όνειρο.
Ευωδιαστή και πολύχρωμη σαν το βάθος της θάλασσας.
Να ξεμακραίνεις και να αλαργεύεις.
Γύρω απ’ τους ίσκιους των σκιών και τις ανταύγειες του ήλιου.
Μάτια ρόδινα με μαντίλια μυλόπετρας.
Δυνατά κλαδωμένη από του κύματος τους βραχίονες.
Και μια σκέψη, την έσχατη,
στο φωτεινό σου ορίζοντα μπλεγμένη.
Αχιλλέας Φιστουρής
