ΜΟΝΑΞΙΑ
Ήρεμη
θάλασσα
βουτά ένα αφρόψαρο
ρυτίδωμα νερού
Ένας
σπίνος
γλυκόλαλος στα άνθη
της μυγδαλιάς, Άνοιξη
Ξημερώνει,
θάλασσα κι ουρανός
απέραντο γαλάζιο
να
ρουφήξω, να
ονειρευτώ σε
αχτίνες του αυγερινού
Αιθέριες
σταγόνες,
άσε με να λουστώ
στη μαύρη καταχνιά μου
απόψε
αλλαξοκαιριά
βουνά τα κύματα
ακίνητη σελήνη
πώς να ονειρευτώ;
στέρεψε η ελπίδα
γέρνω στη μοναξιά
Αχιλλέας Φιστουρής (ΧΑΪΚΟΥ)
