ΜΑΖΙ ΣΟΥ
Ταξιδεύω
το κύμα σαν αρμύρα
δοσμένο γαλάζιο ,εκστατικό
πλημμυρισμένο ψιθύρους υπόκωφους,
μα και χαμόγελα χωρίς ουσία
αραχνοΰφαντος της θάλασσας σκοπός.
Οδοιπόρος
γεμάτος σκόνη,
λουλούδι ανάλαφρης απομάκρυνσης,
απόμερος σύντροφος και σκεπτικός,
τον λιώνουν συνειδητά οι ευθύνες
και συχνά εμφανίζεται να με θωρεί.
Απόμακρος σύντροφος των παιδικών χρόνων
φουσκώνει τα πανιά μου,
υποχωρεί στα θέλω μου
κι αναμνήσεις ξυπνά μακρινές
στο σύννεφο , το ρόδινο του ουρανού.
Αχιλλέας Φιστουρής
