ΜΕ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ
Ποτέ δε συγκρούστηκα με αδιέξοδες καταστάσεις, αναζητούσα φυσιολογικά να εμφανιστεί το υπέρτατο ον, να πάρει τη θέση μου να κοιτάξει με τη δική μου οπτική γωνία τα πράγματα , να δει βάρκες ακυβέρνητες στη θάλασσα, ψυχές να θαλασσοδέρνονται μ’ ένα σπασμένο κουπί, να δει τη φωτιά που αναδύει η γειτονιά του κόσμου, να δει πως μετουσιώνεται η άμμος σε ζήση , να δει που βρίσκεται η θαλπωρή της μοναξιάς και να της πει πω στη μοναξιά ζω κι εγώ, να κοιτάξει στους κορμούς των δέντρων τα αποτυπώματα που σκάλισε μια αγάπη, να αλλάξει ρότα στο πέλαγος να διώξει τη μιζέρια στο χτες, να μου χαρίσει ένα βλέμμα διαπεραστικό με το φως του ήλιου να ορίζω την ύπαρξή , να δει πως ξεχειλίζει η θλίψη όταν οι νύχτες φαντάζουν αξημέρωτες, να ταρακουνήσει τους εμπόρους των εθνών που διακυβεύουν τις τύχες μας , να δει πως πληρώνει ο κόσμος τους φόρους που δεν χρωστάει ποτέ, να δει την ελπίδα να κλείνει δρόμους που επιθυμούν την υπέρβαση κι όταν αποκάμει και βαριανασαίνει γιατί δεν κατάλαβε τι σημαίνει αγώνας για επιβίωση, να δει με άλλα μάτια όσους απρόσκοπτα επιτυγχάνουν τους στόχους τους και δεν έχουν βιώσει τη ζωή στο μεδούλι ποτέ, όχι δε συγκρούστηκα με αδιέξοδες καταστάσεις μα είναι αδιέξοδο να περιμένεις την ζωή να σε προσπεράσει.
Aχιλλέας Φιστουρής
ΑΠΟΘΑΛΑΣΣΙΑ apothalassia.com 