ΞΕΧΑΣΜΕΝΕΣ ΕΜΠΝΕΥΣΕΙΣ
Στο μυαλό μου συνωστίζονται ανεκπλήρωτες επιθυμίες σαν τα πλοία στα αγκυροβόλια που νοσταλγούν ακόμα ένα τελευταίο μπάρκο, θα ‘ναι ηφαίστειο σε παροξυσμό η αγάπη μου, με συνεχείς εκρήξεις και τη λυτρωτική στο πίσω μέρος, σε απάνεμο μονοπάτι θα καρτερεί κάποιος να φανεί ή τουλάχιστον το αποτύπωμά του, μάταια θα προσανατολίζεται η ρότα στον αστερισμό του Ωρίωνα , αφού όταν δε με αναπολείς δεν ζω, παρά μονάχα στα πρώιμα ποιήματα της εφηβείας θα υγραίνεται το μάτι μου στους στίχους που λευτερώνουν τη σκέψη και την παρόρμηση από τα μονότονα σκαριφήματα , μα εσύ θα φαντάζεις σαν ξεχασμένη έμπνευση στα συρτάρια ενός σκοροφαγωμένου γραφείου και δημιουργία στο αποκορύφωμα κάποιας πράξης σημαντικής, το πρώτο βιολί στις μοναχικές συναυλίες της σιωπής, η αίσθηση που ανατριχιάζει αυτοστιγμεί και η πρώτη αναλαμπή που αντίκρισα στη χαραυγή και γέμισε η προσδοκία μου πως το πέρασμά μου θα ανθίσει αέρινο, μα έφυγε η ελπίδα μου να χαράξει μια ακόμα πορεία στην καθημερινότητα συντροφεύοντας την νοερά με την αντανάκλαση των ματιών μου κι χάθηκε στο βάθος του ορίζοντα , πριν αφήσει τα τελευταία ίχνη στο χώμα ή πριν υψωθεί στον ουρανό ,για λίγο ότι θα λείψει , και το δέχτηκα , γιατί τις ξεχασμένες εμπνεύσεις τις είχε ζωντανέψει και γνώριζε το τέλος.
Αχιλλέας Φιστουρής
ΑΠΟΘΑΛΑΣΣΙΑ apothalassia.com 