ΚΑΛΠΑΣΜΟΙ 

ΚΑΛΠΑΣΜΟΙ

Ανάμεσα σε διάχυτες λέξεις
ενός κειμένου
βρήκα πτυχές της ύπαρξης μου.
Αποσυναρμολόγησης  εικόνες
της πορείας μου στο χρόνο.
Αυτές που θέλουν να χαθούν
Που κουβαλούν όμως την αίσθηση,
της αναδημιουργίας .

Να συγκρούεσαι  με τις προκαταλήψεις  
και να ζεις.
Να αντιμάχεσαι  το μηδενισμό
και να τον κάνεις εξάρτηση.
Μέσα μου ανακάλυψα
μια νότα αισιοδοξίας
Τον ίδιο τον ξεχασμένο εαυτό .

Κι όλα μέσα μου να φωτοβολούν και
να με παροτρύνουν .
Να συνεχίσω ακάθεκτος
τις οριογραμμές των  στιγμών
Να καλπάσω στον αφρό των  κυμάτων .
Να βιώσω  τους ανεκπλήρωτους πόθους μου .
Κι αυτός να με επιβραβεύει
γιατί έτσι μετουσιώνεται τ’  όνειρο.

Για μύχιους  πόθους ασυγκράτητους
και για ξεγύμνωμα ψυχής η ηδονή.
Να εκπληρώνω τα θέλω μου.
Να ανασαίνω  κάθε στιγμή
τις ευωδιές του έρωτα
να με συνεπαίρνουν.
Μια κάψα να μου λύνει τα χέρια
και να κολυμπώ ανέλπιστα απελευθερωμένος.
Στην αγκαλιά του ονείρου μου.

Αχιλλέας Φιστουρής

Advertisement